Blankets

Ayeri terminé de lleer Blankets. Un libru maraviyosu.

Taba yo na biblioteca echando un güeyu a los comics. De cutio, préstame sacar libros pequeños, pa poder lleelos ensin tardar muncho, pero tamién me presta sacar comics gordos, pa que me suplan más. El casu ye que vi un llibru de comics mui gordu; tenía cuasi seiscientes páxines. Abrílu y miré pencima, y taba perbién dibuxáu. Ensin lleer, paecióme que aquellos dibuxos teníen una sensibilidá especial, que decíen munches coses aparte de les lletres (que tamién teníen). Asina que nun lo pensé dos vegáes y saquélu (anque ya llevaba uno de "Asturies y la mar" que yera gordu enforma, pero cargué colos dos pan casa).

Na portada, el llibru ponía que yera una "novela gráfica" de un tal Craig Thompson. Fala de cuando Craig yera un neñu (el protagonista llámase Craig, y paez que la novela ye autobiográfica), de cómo se crió nuna granxa de Wisconsin, nuna familia y nuna comunidá (mui) cristianes, de les sos duldes cola fe, de los sentimientos de culpa y pecáu, y claro, del so primer enamoramientu.

Nun va cuntar nada espectacular, nada mui llonxano de lo que dixi enriba. Ye namás que los primeros pasos de Craig na vida, de cómo sufre (porque paez que tar vivu ye, siempres, sufrir un poco), de cómo crez alrodiáu de mozos de granxa, de la tienra rellación que tien con una moza grunge que vive a munches hores por carretera... y del iviernu, que ye un personaxe más de la hestoria.

El casu ye que abúltame que esti llibru ye una obra maestra. Na so sencillez, na inocencia de los dibuxos, na so sensiblería si se quier, nel so romanticismu adolescente, a la fuerza tien que reconocese ún, anque nun haiga vivío lo mesmo nin conoza l'iviernu ni les xeláes de Wisconsin.

Pa acabar el añu, ta mui bien lleer ún de los llibros que merecen la pena. Non too va ser cencia fición, nin muertos, nin poder. Y paez que'l so llibru anterior a esti, Good bye, Chunky Rice, ye tamién perbuenu, polo que diz dalgún críticu.