Testu n"asturiano Voces de ultratumba

En casa tola vida conocí un álbum de discos de 78 RPM. Discos de baquelita, d'esos que la xente llama "de pizarra".

Se pue garrar un tocadiscos, un amplificaor y un PC. Se pue dixitalizar el discu a 45 RPM, y lluéu aceleralu con software (Audacity mesmo tien la opción).

Y ún de los discos que tengo yo ye esti. Nun sé cuándo se grabó nin cuándo se compró, porque nun tien fecha dala.

Y güey podemos sentir cómo cantaba esta muyer, que vete a saber ónde ta ya. Dalgo que se grabó en baquelita, convertío a MP3. Un saltu brutal. Y queda dalgo como esto d'equí debaxo.

Y la primera conclusión ye que a través del tiempu, y a través del ruidu, el arte sigue ehí.

La niña de Écija - Hasta mi madre dejé.

6 comentarios:

Rumbonín dijo...

Que "cosa" tienen los fandangos ¿eh?
Mira que no están considerados por los entendidos como uno de los cantes grandes, pero como llegan ¿eh?
Y la verdad que la Niña, lo hace de maravilla. Tiene el magnetismo ese como la otra Niña; la enorme Niña de los peines, de la que sabes que soy declarado devoto.
Un abrazo.

Guti dijo...

Yo como aficionado al flamenco no llego ni a aficionado a aficionado. No distingo los palos, ni aunque me den con ellos.

Pero esto llega, vaya que sí.

Rumbonín dijo...

"No distingo los palos, ni aunque me den con ellos."

Jajajajajajaja...

Niña hechicera dijo...

No soy a oílo, doy pal plei pero ni de blas.....¿¿qué estoy haciendo mal??

Anónimo dijo...

Me pasa lo mismo que a Rose, no soy capaz de reproducirlo. ¿A alguien se le ocurre cual puede ser el problema?

Guti dijo...

Hola, amigos.

No estáis haciendo nada mal... Me da la impresión de que es GoEar el que anda mirando pa Cuenca últimamente, y además, por lo visto, se ha borrado la canción. Pero la he encontrado aquí.